Jeta ndodh.
Gjëra të mira. Gjëra të dhimbshme. Gjëra tragjike. Gjëra traumatike. Gjëra të frikshme. Gjëra të ëmbla. Gjëra argëtuese.

Ne kemi njëfarë kontrolli mbi atë që ndodh dhe shumë gjëra thjesht ndodhin.
A jeni dakord?
Nëse jemi dakord që jeta ndodh pavarësisht nëse duam apo jo, dhe ne nuk mund të kontrollojmë shumë nga ato që ndodhin, ne kemi një zgjedhje për këndvështrimin që marrim për përvojën e jetës.

Ajo që jo gjithmonë ka kuptim dhe është e mbushur me vuajtje dhe tragjedi të pashpjegueshme.

>>> Ne mund ta shohim veten si viktima të jetës. Ajo jetë po na ndodh neve.

>>> Ose mund ta shikojmë se po ndodh për ne.

Njerëzit aktivizohen kur themI se jeta po ndodh për ne.

Ndoshta disa mendojnë se ata ose të tjerët meritojnë gjëra të këqija. Ose se po u hedhim poshtë dhimbjen e përvojave të tyre të jetuara. Ose që po flasim vetëm për të pasur një qëndrim pozitiv. Ose ata nuk duan të shikojnë qëllimin ose kuptimin më të lartë të gjërave të tmerrshme që ndodhin. Ose thjesht nuk pajtohen.

[Duhet ta pranojmë se nuk i dimë përvojat e të gjithëve dhe është e mundur që mund të ketë gjëra që mund të jenë aq të dhimbshme saqë ne mund të refuzojmë këtë ide.]

Por…

Kjo nuk ka të bëjë në të vërtetë me të qenit të drejtë apo të gabuar. Ose për të argumentuar nëse gjëra të tmerrshme duhet të ndodhin.

Është një ftesë për të ndryshuar mënyrën se si përjetojmë jetën.

Kur shikojmë përmes lenteve se jeta po ndodh për ne, jo për ne, ne hapemi ndaj mundësive të reja.

Ne kërkojmë bekime që paradoksalisht mund të bashkëjetojnë me tragjedinë.

Kur jemi IN IT, mund të mos jemi në gjendje të shohim nga ky këndvështrim. Por në retrospektivë, ajo mund të bëhet e disponueshme për ne.

Disa njerëz kanë përjetuar sfida të paimagjinueshme dhe shikojnë prapa dhe shohin se gjatë asaj kohe kanë përjetuar lidhje të thella dhe të qëndrueshme me njerëzit. Ose morën mësime të fuqishme.

Nuk është se ata donin të ndodhte.
Nuk është domosdoshmërisht se ata janë mirënjohës për këtë.
Nuk e lë autorin nga grepi.
Është se ata përfituan më së miri nga një situatë e keqe.
Ata i lejuan vetes të nxirrnin diçka prej saj.
Ata i lejuan vetes të Përvojën në këtë pjesë të jetës.
Për t’u formësuar prej saj.
Për të mësuar dhe rritur prej saj.
Për t’u prekur prej saj.
Kur jetojmë nga ky këndvështrim…
Ne ndalojmë së luftuari jetën.
Ne ndalojmë së rezistuari ndaj jetës.
Dhe ne lejojmë që jeta të ndodhë (sepse do ta pëlqejë apo jo)
Ne ngrihemi mbi gjykimin tonë për të mirë/keq, të drejtë/gabuar dhe etiketime të tjera dhe fillojmë të pranojmë atë që kemi pak ose aspak kontroll.
Ne duhet të zgjedhim …
…cfare zgjidhni?
(Merrni parasysh mundësinë që kjo është një higjienë e shkëlqyer mendore dhe menaxhim i stresit…)

thewholesoul